رقیبان منتقد روحانی در یك سال قبل چه كردند؟
سنج نیوز رقیبان منتقد روحانی در یك سال قبل چه كردند؟
رضوانه رضایی پور: ابراهیم رییسی، محمدباقر قالیباف، مصطفی میرسلیم و مصطفی هاشمی طبا همچون نفراتی بودند كه تقابل شان با حسن روحانی در كارزار انتخابات دیدنی بود. مناظراتی كه در سه نوبت برگزار می شد، گویی از آنان مبارزانی ساخته بود كه هر یك بدنبال خواباندن مچ مبارز دیگر بودند. تولیت آستان و تریبون هایی كه برای انتقاد از دولت برپاست
فردای 29 اردیبهشت ماه سال 96 كه حسن روحانی یكبار دیگر بعنوان سكاندار مدیریت اجرایی كشور انتخاب شد، می شد حدس زد كه چه اتفاقاتی برای او بخصوص از جانب جریان بازنده انتخابات در راه می باشد.
ابراهیم رییسی، تولیت آستان قدس رضوی و رقیب سرسخت حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، همچون كاندیداهایی بود كه خیلی بدش نمی آمد همچون روزهای تبلیغات انتخاباتی لباس رزم بر تن كند. او هنوز هم هرجا كه فرصت را مناسب ببیند می تواند هرچه را كه در طول مناظرات از یاد برده برای جبران بكار ببندد. رییسی گرچه تنها بعد از 6 ساعت از اعلام نتیجه انتخابات، برای حسن روحانی آرزوی موفقیت كرد اما همین چند روز پیش بود كه طرح دریافت مالیات از آستان قدس رضوی را بهانه كرد و گفت «خدا نگذرد از آن كسی كه شبهه مالیات آستان قدس را در ذهن ها تولید كرد». (اینجا) اما ابراهیم رییسی هرچند هم نخواهد به طور مستقیم دولتمردان را آماج طعنه و كنایات خود قرار دهد، غیرمستقیم مسائلی را مطرح می كند كه كمتر كسی در اینكه مخاطب سخنانش، دولت می باشد، به خود شك راه می دهد. ماجرای غم انگیز غزه در روز انتقال سفارت امریكا به بیت المقدس از دیگر شانس های وی برای اظهارنظر درباره اقدامات دولت تدبیر و امید بود. او به كنایه به مذاكراتی كه برای حل مشكلات هسته ای انجام شد اشاره نمود و اظهار داشت: میزهای مذاكره تابحال هیچ كاری از پیش نبرده اند. (اینجا)
اظهارات تهدیدگونه به رییس و معاون اولش!
هرچند بیان این انتقادات به گونه ای غیرمستقیم بود، اما در واقع ابراهیم رییسی در جایی دیگر با زبانی تهدید گونه از رقبای انتخاباتی خود سخن گفت. او كه در تمام روزهای انتخابات سال قبل از جانب اصولگرایان «برنده اخلاقی مناظرات» نام گرفته بود چون در برابر هجمه هایی كه به سوابق قضایی او وارد شد، سكوت اختیار می كرد. اما خیلی بی میل نبود كه گاهی از روحانی و جهانگیری بگوید. كما اینكه ماهها بعد فیلمی از او منتشر گردید كه در آن عنوان كرد: «لابد می دانید كه من مسئولیت هایی داشتم كه اطلاعات شخصی از افراد زیاد دارم؛ منجمله آقای روحانی و آقای جهانگیری؛ همان موقع هم در ذهنم بود»! او البته با اعتقاد بر اینكه این رای ها گرفتن ندارد، هیچكدام از این اطلاعات را مطرح نكرد تا تنها در همان قالب تهدید باقی بماند. (اینجا) وعده های سرقت شده رییسی
داستان انتقادات تولیت آستان قدس رضوی كه بعد از انتخابات فرصت كرده بود پاسخگوی حملات به خود شود، با بعضی از اقدامات دولت جان تازه ای به خود گرفت. او كه خویش را مبدع وعده تولید یك میلیون شغل و سه برابر كردن یارانه مستمندان می دانست، اقدامات دولت در این زمینه را برنتافت و بر طبل انتقادات خود محكم تر كوبید. «اما چه می گردد كه در روزهای منتهی به انتخابات ناگهان مستمری مددجویان افزایش قابل توجه پیدا می كند، سایت كارورزی راه می افتد، برای وصل یارانه افرادی كه یارانه شان را قطع كرده بودند، پیامك و حركت تبلیغاتی می زنند، وعده یك میلیون شغل در سال را كه ما داده بودیم، اول مسخره می كنند اما سخنگوی دولت را پشت تریبون می فرستند تا بگوید سالی ۹۵۵ هزار شغل تولید می نماییم، وعده افزایش ۳ برابری یارانه ضعیفان را كه ما داده بودیم، اول هجو می كنند بعد خودشان می گویند حتی تا ۵ برابر امكان افزایش وجود دارد؟ البته الان شنیده می گردد كه پس از انتخابات دارند زیر بعضی از همان وعده ها می زنند. مثلاً همان یارانه را كه به قطع شده ها پیامك داده بودند، می خواهیم وصل نماییم، الان پیامك داده اند كه نه، باید بررسی كنیم!» وی همینطور عنوان كرد: رقیب، با مجموعه تبلیغات تخریبی بی سابقه ای، چنان فضای رعب و ترس آلودی تولید كرد كه صدای ما به بخشی از جامعه نرسید. به نظر شما سخیف تر و خنده دارتر از این ادعا وجود دارد كه می گفتند اگر فلانی بیاید در خیابانها و پیاده روها دیوار می كشد؟ (اینجا) فضای توییتر هم برای ابراهیم رییسی اتفاق مباركی بود تا انتقادات خود در عرصه دیپلماسی را در رسانه ای فیلترشده مطرح كند. او عنوان می كند: «دیپلماسی خارجی باید در جهت رونق اقتصاد كشور باشد، این دیپلماسی باید برای تولیدات داخلی، بازار عرضه در عرصه بین المللی بیابد. فساد اقتصادی باعث سلب امنیت از كار و سرمایه و مانع ورود سرمایه گذاران و رشد اقتصادی می باشد. پشتیبانی از بخش خصوصی به سخنرانی نیست! حمایت حقوقی، قانونی و اقتصادی لازم است». (اینجا) دو مصطفایی كه خیلی اهل نبرد نبودند و نیستند
در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، تنها حضور رییسی و قالیباف در برابر روحانی و جهانگیری تنور انتخابات را داغ كرد. دو كاندیدای دیگر این انتخابات هرچند انتقاداتی را به دولت یازدهم وارد می دانستند اما باز هم جانب انصاف را در برابر رییس جمهوری و معاون اولش رعایت می كردند. مصطفی هاشمی طبا بیش از آنكه رقیب باشد رفیق بود. او كه خودش گفته بود به روحانی رای می دهد، با پیروزی روحانی در بیانیه ای اعلام نمود كه ملت با این انتخاب بلوغ خویش را نشان داد. بطور قطع از رقیبی در این سطح نمی توان انتظار داشت كه بخواهد زحمتی را به كابینه دوازدهم تحمیل كند اما با این حال نمی شد از انتقاداتی كه حتی حامیان پر و پا قرص روحانی به عملكرد او داشتند هم گذشت. او گرچه الان هم انتقاداتی به وضعیت اقتصادی كشور دارد اما با اینحال خیلی اهل مصاحبه های جنجالی نیست كه از دل آن تخریب دولتمردان بیرون بیاید. مصطفی میرسلیم هم همچون هاشمی طبا رویكرد نسبتا آرامی در مقابل دولت دارد. او كه حزب ریشه دار موتلفه را در انتخابات نمایندگی می كرد، هرچند گاهی انتقاداتی را نسبت به عملكرد دولت یازدهم بیان می كند اما باز هم قابل مقایسه با دو كاندیدای دیگر اصولگرا نبود. شهردار تهران كه بجای دولت به میدان جنگ با اصولگرایان رفت
محمدباقر قالیباف هم برای حسن روحانی بیش از سایر كاندیداها از خود خاطره برجای گذاشت. جدل های وی با اسحاق جهانگیری و با شدت كمتر از آن با حسن روحانی و بكاربستن برچسب هایی همچون «زالو صفت» و «چهار درصدی ها» برای حامیان رییس دولت مستقر انتظارات از شهردار سابق تهران را تا آنجا بالا برد كه از او منتقدی تمام عیار برای روزهای پسا انتخابات بسازد. قالیباف باآنكه عطای ریاست جمهوری را چند روز پیش از برگزاری انتخابات به لقایش بخشید اما برای روزهای پس از انتخابات هم همچنان در جایگاه یك منتقد باقی ماند. البته نباید از این واقعیت گذشت كه او نسبت به قبل كم فروغ تر شده و بعد از رانده شدن از «بهشت»، كمتر در مجامع عمومی حاضر می گردد تا فرصت انتقاد را بدست آورد. با این حال شهردار سابق تهران، چند باری انتقاداتی را نسبت به نحوه مدیریت كشور بیان كرد.
او همین روزها كه جمنا را به باد انتقاد می گیرد كنایه هایی را هم به دولتمردان و نحوه اداره كشور می زند. «مشكل ما پول، بحران آب و ریزگردها نیست بلكه بزرگترین مشكل كه كشور ما رابه این عرصه رسانده است بحران مدیریتی و عدم پاسخ گویی نسبت به تعهدات و وظیفه است.» (اینجا) وی در سخنانی شبیه به رئیسی هم در مبحث اشتغالزایی دولت اظهار داشت: دغدغه مردم در زمان انتخابات گرانی و بیكاری بود. من در این زمینه تجربه و مطالعه ای داشتم. درست است كه برخی از رقبای انتخاباتی گفتند یا معنای شغل را نمی دانند یا معنای یك میلیون را؛ اما پس از انتخابات خودشان همین یك میلیون شغل را مطرح نمودند، هر چند كه توان این تولید را ندارند؛ می خواهند با این كار رفتار سیاسی كنند. شهردار سابق تهران در تازه ترین موضع گیری اش هم گفته است «این روزها كار اقتصادی نمی كنم، با تولید شغل، صادرات می كنم». (اینجا) البته این گفته وی با كنایه هایی در فضای مجازی روبرو شد كه «این اشتغالزایی را با همان 28 میلیون تومانی كه در روزهای انتخاباتی اعلام كردی در حسابت است (اینجا)، بوجود آورده ای؟»
اگرچه قالیباف را هم باید در زمره كاندیداهایی قرار داد كه همچنان تب انتقام گیری شان بالاست اما او نسبت به ابراهیم رییسی چندان بنای خویش را بر ادامه شیوه انتقاد از دولت نگذاشته است. ضعف مدیریت در كشور تنها چماقی است كه وی در دست گرفته تا در روزهایی كه به بزرگان اصولگرا می پرد، اندكی هم دولت را مورد عنایت قرار دهد. 27215
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب