علم الهدی:
خواستند تولیت موقوفه گوهرشاد را پنج ساله به من بدهند گفتم باید مادام العمر باشد
به گزارش سنج نیوز، روزنامه فرهیختگان مصاحبه نسبتا مفصلی با احمد علم الهدی انجام داده است.
بخشهایی از اظهارات او را می خوانید:
* در دولت آقای احمدی نژاد نه تنها حمایت کردم، بلکه بنده هزینه شدم تا ایشان رای بیاورد. خود ما طرفدار سرسخت بودیم. اما در اواخر دولت، ایشان با رهبری در زاویه مخالفت قرار گرفت و این مورد پیش رفت و به جایی رسید که انحراف ایشان از خط رهبری بین مردم علنی شد. ما که نوکر جریان های سیاسی نیستیم، ما نوکر ولایتیم. طبیعتا وقتی کسی بخواهد راهش را از خط ولایت جدا کند ما با ایشان درگیر می شویم.
* مشایی و دخالتش در امور تا حدودی قابل تحمل بود. منتها از یک زمانی به بعد دیگر احمدی نژاد خودش معلم مشایی شده بود و در موضع سرسختانه ای در مقابل رهبری قرار گرفت. حتی برخی به من خُرده می گرفتند که شما در پشتیبانی از احمدی نژاد اشتباه کردید. بیان می کردم که احمدی نژاد این نبود و شرایط قدرت او را به اینجا رساند. اسب قدرت که ایشان سوار بود، رم کرد و او را به در و دیوار زد، تا این که در مقابل رهبری ایستاد.
* در دولت روحانی مطرح نمودند که شلوغی مشهد در آن سال ها از سوی ما بوده است و ما مردم را ضد دولت تهییج کردیم. درصورتی که شلوغی ها ابتدا در تهران بود و نه مشهد. هفته قبلش هم در نمازجمعه گفته بودم که اهانت به رئیس جمهور شرعا جایز نیست چون رئیس جمهور منصوب حجت امام زمان(عج) است و کسی حق ندارد توهین کند.
*در مواضع مختلف نسبت به دولت ایشان نقدهایی داشتیم و همین بهانه به دست شان داده بود. استانداری وقت به من گفته بود که از دفتر رئیس جمهور خواسته اند که شرح گفته های شما را برای آنها بفرستیم، حتی شنیدم که ایشان کلاسوری تهیه کرده از نقدهایی که من ضد دولت مطرح می کردم و گفتند می خواهد این را ببرد محضر آقا. درمقابل البته ما هم حمایت هایی که از دولت داشتیم را سرجمع کردیم و برای دفتر آقا فرستادیم. آن مقداری که من از آن دولت حمایت کردم، از دولت سیزدهم نکردم.
* هم اکنون فکر می کنند چون رئیس دولت قوم و خویش من است، من به دولت نقد نمی کنم. چشم نقدبین ندارند اینها. در صورتیکه سه هفته حرف من مسئله معیشت مردم بود. حتی وقتی وزیر اقتصاد مشهد بود به ایشان گفتم خودتان اقتصاددان هستید و متوجه هستید که مقصد اقتصاد کلان با اقتصاد خرد فرق می کند. مسئله ثبات معیشتی برای ما مهم می باشد. این که معیشت را به مسائل اقتصاد کلان گره زدید؛ مخالفیم.
*مردم خطبه های ما را گوش نمی دهند، نمازجمعه هم که شرکت نمی کنند و حتی خطبه ها را از تلویزیون گوش نمی دهند ولی در عوض هر چیزی که دیگران نوشتند و آنرا تیتر کردند، همان را به حساب ما می گذارند. خب ببینید؛ کسی این پنج جلسه را که ما برای معیشت به دولت سیزدهم نقد کردیم نمی بیند و فکر می کنند ما به دولت نقد نمی نماییم.
*در دولت اول آقای روحانی وزیر بهداشت طرحی داشت برای خانواده که ما چندین بار از این طرح حمایت کردیم.
*دولت فعلی در بعضی مواضع فرهنگی مثل عفاف و حجاب جلو نیامده و به آن نقد دارم که چرا در مسائل فرهنگی در رابطه با عفاف و حجاب، هم دولت و هم مجلس و هم قوه قضاییه جدی تر از این برخورد نمی کنند. لایحه عفاف و حجاب را بنده در خطبه ها نقد کردم و لایحه را برگرداندند. در جریان اقتصاد کلان دولت موفق بوده است، مسئله ارز 4200 تومانی و گرفتن یک بازار از دست سودجویان مسئله کوچکی نبود. در عین حال هم اکنون مسئله ما «اقتصاد معیشتی» است. من یک منطق اقتصادی دارم و آن اینست که مسئله ثبات معیشتی به توسعه اقتصادی نباید گره بخورد. این دو با هم فرق می کند.
*یکی از نقاط قوت دولت تلاشهای خستگی ناپذیر دولت می باشد در محرومیت زدایی. این در دولت قبلی نبوده است. این که تصمیمات سفر اول دولت به استان ها تا وقتی که سفر دوم رخ می دهد به نتیجه رسیده پرارزش است. کابینه طوری است که از عرصه دانش به این عرصه آمده اند. بعضی را از قدیم می شناسم که دانشجوی من بودند. آدم هایی که به روز و متدین هستند. خب اینها باید بیایند اصل مسئله معیشت را از توسعه اقتصادی جدا کنند.
*مدیریت معیشت مردم هم کار ساده ای است، کار مشکلی نیست. مثلاً حل مشکل خودرو خیلی ساده تر از اینهاست؛ با تشکیل یک میدان رقابت توان خارجی با یک توان بالای داخلی و توسعه میدان رقابت، مشکل بازار خودرو حل می شود. خب باید دولت ریسک کرده و این توسعه رقابت را ایجاد نماید. در ماجرای مسکن همین فرمان دولت درست است فقط باید سرعت بیشتری بدهد. چیزی که درآمد مسکن را بالا برده، درآمد مترتب بر مسکن می باشد. اگر بتوانیم آنرا کنترل نماییم مشکل مسکن هم حل می شود. هر چیزی یک راهی دارد.
* در انتصابات استان جاهایی که تردید دارند می پرسند که «شما این را تایید می کنید یا نه؟» جایی که تردید ندارند سوال نمی کنند. رئیس دادگستری جدید را اینجا مشخص کردند، یک سوال هم از من نکردند. برای استاندار از من سوال کردند که ایشان چطور آدمی ست؟ و من فقط گفتم «ایشان فرمانده سپاه بوده، آدم باتقوایی است، متدین است.» شاید در مقام مشورت کننده با من مشورت کنند اما این که بگویند مثلاً با نظر شما می خواهیم فلان شخص را منصوب نماییم، خیر؛ این گونه نبوده است.
*بعضی افراد را من التماس کردم که این فرد به درد استان ما نمی خورد اما باز هم کار خودشان را کردند. این طور نیست که معطل اراده ما باشند. ضمن این که مقام معظم رهبری نماینده هایشان را از دخالت در انتصابات مقامات استانی و دولتی نهی کردند. خب این دستور رهبری است که ما نباید دخالت نماییم.
*این طور نیست که بگویم منتقدانم تماما ضدانقلاب هستند؛ خیر. منتها منتقدانی که در فضای باز انتقاد می کنند این را مدنظر داشته باشند که از این انتقاد ولو بحق آنها چه کسی بهره برداری می کند؟ وقتی بی بی سی و ایران اینترنشنال حرف اینها را منتقل می کند باید بدانند که همصدا نشوند با اینها. من و شما اگر به هم انتقاد داریم که نمی رویم سر چهارراه یقه هم را بگیریم. ما برادریم. این که حرف در فضای مجازی بپیچد مثل یقه گرفتن سر چهارراه است. هم اکنون اگر مجموعه انتقادها به بنده را بررسی کنید، می بینید که درصد بسیار کمی از جانب متدینان و دوستان است. مدیرکل اطلاعات استان سال 1401 آمد پیش من و گفت در یک ماه 33 هزار پست و پیام ضد شما بیان شده است. هزار نفر هم فعال بودند ولی 20 درصد در ارتباط با داخل و 80 درصد خارجی بوده است. حالا گاهی این 5 درصد دوستان طوری انتقاد می کنند که 95 درصد دشمن اسلام با اینها همنوایی می کنند.
* اگر به استدلال من ایرادی بگیرند، تجدیدنظر می کنم ولی گاهی از من چیزی را نقل می کنند که نتیجه آن استدلال است. می گویند چرا این حرف را زدید؟ خب درصورتی که استدلال من را نشنیدند. یک مرتبه از دفتر آقا زنگ زدند که گفتند فلانی ضد دولت حرف زده است. آقا گفتند بروید نوارش را بیاورید. بعد که گوش کردند گفتند بروید سوال کنید که مدرک این حرف تان چه بوده است؟ خود آقا که ولی امر مسلمین است، این طور برخورد می کنند. در مواردی هم بوده که به من نقد شده نسبت به یک جمله و من ابتدا قبول نمی کردم که این جمله از من است. بعد که بررسی کردم دیدم درست است و نقد را قبول کردم.
*متاسفانه این طور است که مشهد یک کدخدا می خواهد اما نه برای کدخدایی، بلکه به جهت اینکه همه چیز را گردن او بیندازند و خرابی ها را به او نسبت بدهند. زمان مرحوم طبسی هم همین بود، پیش از انقلاب هم همین بود. گروههای سیاسی کم کاری خودشان را گردن ما می اندازند. این جور موارد را حاضرم مورد به مورد جواب بدهم.
*در زمان انتخابات اعلام کردم که بنده هیچ لیستی ندارم. اگر می توانند ثابت کنند که من گروهی را بالا کشیدم و دیگری را پس زدم، بیایند ثابت کنند. در شورای شهر بنده هیچگاه از شورای ائتلاف حمایت نکردم. پس از انتخابات با شورای ائتلاف جلسه گذاشتم و علت این که گفتم شورای ائتلاف مورد تایید من است، این بود که عده ای اجازه نمی دادند افراد منتخب وارد شورا شوند و کار را شروع کنند. با وزارت کشور تماس گرفته و ایجاد شبهه کرده بودند. بنده به جهت اینکه این ماجرا را تمام کنم این جلسه را گذاشتم. این افراد منتخب من نبودند، چه بسا اگر قرار بود انتخاب کنم، این افراد را انتخاب نمی کردم.
* در این انتخابات پیش رو بنای من اینست که با هیچ کس جلسه نگذارم و حرف نزنم. خودشان می دانند و خودشان.
*ما قائل به مردم سالاری دینی هستیم. ولی اگر مردم یک چیز گفتند و دین یک چیز دیگر گفت یا تکلیف دینی ما چیز دیگری ایجاب کرد، خب ما هیچگاه به خاطر مردم و خوشایند مردم، دین را کنار نمی گذاریم. اولا می گویند مردم. کدام مردم؟ ما به مردم سالاری دینی قائل هستیم، نه مردم سالاری لیبرال. اگر مردم دینی چیزی بگویند صددرصد حرف آنها برای ما مقدم است. هم اکنون تمام لائیک ها حرف از مردم می زنند. ما جریان لائیک را به حساب مردم نمی گذاریم. ما متدینان را به نام «مردم» می شناسیم. برای ما آن مردم لائیک موضوعیت ندارند، مردمِ متدین موضوعیت دارند. اگر متدینان بر اساس دینی از حرف من خوش شان نیامد من حتما باید حرفم را کنار بگذارم یا باید عذرخواهی کنم که چرا متدینان خوش شان نیامده است.
*زمان انقلاب مسجد ما پشت باغ بیسیم بود. کمیته بود. عده ای از کمونیست ها اعتراض کرده بودند که چرا نمی گذارید ما در اینجا حرف بزنیم. چرا فقط خودت حرف می زنی؟ گفتم شما منکر خدا هستید. کسی که منکر خداست نباید در خانه خدا حرف بزند. بروید در خانه استالین و لنین حرف بزنید. بنده یک تریبونی دارم از سوی ولایت که به من واگذار شده؛ تریبون نماز جمعه. حالا تریبون ما خاصیتی دارد که حرفی که می زنیم در شهر می گیرد. حالا افرادی که همچین تریبونی ندارند، همچین سخنوری ای ندارند، تقصیر ما چیست که حرف آنها نمی گیرد؟
* انتظار دارید شهر ده تا امام جمعه داشته باشد؟ شهر یک امام جمعه دارد. اینطور هم نیست که منتقدان تریبون نداشته باشند. حداقلش این است که هم اکنون همه در فضای مجازی می توانند حرف بزنند. حالا این که مردم حرف شان را گوش نمی دهند، تقصیر من چیست. بنده با موضع دین حرف می زنم، حتی فتاوای شخصی خودم را در خطبه نماز جمعه دخالت نمی دهم. صریح بگویم، ما در این شهر جریانی داریم به نام جریان قدرت و ثروت. ظرفیتی برای توسعه قدرت و ثروت در این شهر هست. میلیونها زائر ایرانی و خارجی در سال به مشهد می آیند. این جریان قدرت و ثروت می خواهد از این ظرفیت استفاده نماید. می خواهد هر برنامه تفریحی که دارد را اینجا پیاده کند و از اینجا پول ببرد. خب بنده مقابل این می ایستم.
*اگر ممانعت من از کنسرت نبود، اینجا تبدیل می شد به بازار کنسرت کشور. یعنی همه کنسرت ها می آمد اینجا. آن وقت زائر خارجی می آید اینجا تا کنسرت ما را گوش بدهد. حالا نه تنها کنسرت، مسائل دیگر هم داریم که کنسرت در مقابل آن چیزی نیست. کسی که مشهد می آید برای زیارت باید بیاید. اگر برای عیاشی می خواهد بیاید، جا برای عیاشی فراوان است اما در اینجا فرهنگ امام هشتم باید حفظ شود. اینجا جزیره کیش نیست که وسطش یک گنبد طلا باشد.
*توجه داشته باشید که کنسرت موسیقی، فقط موسیقی نیست. هم اکنون کنسرت در کشور ما تبدیل شده است به موسیقی جمعی. موسیقی جمعی حواشی منکر دارد که ربطی به خود آن نوا ندارد. گاهی من خودم کارهای آقای سراج را گوش می دهم. اما این که بگوییم کنسرت آقای سراج آزاد، نه نمی گردد. اینجا دیگر کسی به کنسرت آقای سراج گوش نمی دهد. بلکه با اعمال و حواشی اش اینجا می شود کانون منکرات.
*من موسیقی جمعی را قبول ندارم. ببینید، اینجا اگر کنسرت راه بیفتد، تبدیل به بازار کنسرت خواهد شد. خب یک چیزی که فرهنگ و اساس یک شهر را به هم می زند، چرا راه بیندازیم؟ من حتی در شهرسازی اینجا نقد دارم. هم اکنون ببینید که حرم مطهر انگار گوشه شهر است، خب جهت توسعه شهر باید اصلاح گردد.
*آقا امر فرمودند به اوقاف و نماینده شان (آقای محمدی)، که موقوفاتی که مجهول التولیه است طبق نظر واقف، تولیت و مورد مصرفش را مشخص کنید. ازجمله موقوفاتی که می خواستند تولیت منصوص را مشخص کنند موقوفه گوهرشاد بود. در وقف نامه نوشته بود که تولیت این موقوفه با اولاد واقفه باشد. درصورت انقراض اولاد واقفه، با اولاد عبدالحمید علوی مشهدی و درصورت انقراض اولاد عبدالحمید با یکی از صلحای سادات مشهد باشد. آقای محمدی گفت ما از سادات صالحه مشهدی، شما را پیدا کردیم و شما تولیت منصوص این موقوفه هستید. اول به من گفت به مدت 5 سال تولیت این موقوفه بر عهده شما. بنده اعتراض کردم که اگر متولی منصوص هستم پس 5 سال معنا ندارد، مادام العمر متولی هستم، مگر زمانیکه به شما ثابت بشود که از سادات صلحا نیستم. سپس یک دادخواستی دادم به اداره تحقیق اوقاف و این اداره تولیت همیشگی موقوفه گوهرشاد را به نام بنده زد. ظرفیتی است که می توانم کار کنم، خدمت کنم. وقتی توسط نماینده ولی امر، بنده تولیت منصوص شدم، این شرعا تکلیف به گردن من است. آقا گفتند نمایندگان ایشان به مسائل اقتصادی آلوده نشوند، بنده به جهت اینکه کمترین سربندی موقوفه برای من پیش نیاید، وکالت شرعی دادم به اداره اوقاف تا این موقوفه را اداره کند. اصلا به همین ملاک که آقا گفتند، من نرفتم وگرنه در اداره موقوفه که ناتوان نبودم. منتها نکاتی که از نظر شرعی برای من حساس بود را مشخص کردم و یک وکیل شخصی گرفتم که آن شخص آقای احمدزاده (مدیر کل اوقاف و امور خیریه خراسان رضوی) است.
*من از این که در این زمان چیزی از موقوفات به حساب من واریز شده خبر ندارم. آقای احمدزاده می داند. از این محاسبات اطلاعی ندارم. هم اکنون هم که حسابی شخصی نداریم، هر چه واریز می شود به حساب خود موقوفه است.
* امام جمعه بودن و نماینده ولی فقیه بودن نشانه ای بود که ایشان من را سادات صالحه تشخیص بدهند. اگر آدم گمنامی بودم شاید من را تشخیص نمی داد. اینها را ملاک گرفته که بگوید شما از سادات صلحای مشهدی هستید. چون اگر صالح نبودید شما امام جمعه و نماینده ولی فقیه نمی شدید. بنابراین اگر هم اکنون امام جمعه و یا نماینده ولی فقیه هم نباشم، باز هم متولی موقوفه هستم.
* آقای احمدزاده سال به سال به من گزارش می دهد. یک جدول بزرگ از این مصارف و درآمدها هست. هم اکنون حضور ذهن ندارم.
*(در پاسخ به این سؤال که اگر نحبگان از شما بخواهند درآمد موقوفه را شفاف سازی کنید آمادگی دارید؟)یک مقام شرعی باید این را درخواست کند. ما مشکلی با شفاف سازی نداریم اما مسئولش هم نیستیم. ما مسئول نخبگان نیستیم. ما مسئول دستگاه شرعی هستیم. اگر یک مقام قانونی و شرعی این را از ما بخواهد، صورت هزینه ها را می دهیم. عموما مصارف در مصارف فرهنگی است. بیشتر در موارد حوزه و طلبه ها مصرف می شود. جز مسجد گوهرشاد مصرف دیگری نداریم. یک هزینه دیگر هم داریم که به دستور آقاست؛ تغذیه طلاب استانهای خراسان و سیستان وبلوچستان را تأمین نماییم. البته به آقای خاموشی دستور دادند از مسیر موقوفاتی که برای طلاب هست این هزینه ها را بدهید. هزینه طلبه های شب خواب که مجرد هستند در مدارس تامین گردد و ما از یک بند وقف نامه این را استخراج کردیم که این هزینه را می توانیم به این مصرف برسانیم. در شش ماه اول ما حدود 17 میلیارد تومان در این محل مصرف کردیم.
*بخشی در ارتباط با مصارف اجتماعی خود دفتر است؛ مثل روضه هایی که در دفتر داریم. قسمت دیگر در خیرات برای فقرای حوزه طلاب است. یک مقدار برنامه امدادی هست. اینهایی که بیماران خاص هستند در حوزه علمیه. اینها ثبت شده. مثلاً 200 طلبه را کمک جهیزیه دادیم. هم اکنون خدمات حوزه به ما 2، 3 میلیارد صورت هزینه داده که ما کمک نماییم. خب ما این را انتشار بدهیم، چه اتفاقی می افتد؟ چه بسا بخشی از این افراد ناراحت بشوند. این با ارزش های ما نمی خواند که ما خیراتی که داریم را اعلام نماییم. بنده در برابر کسی مسئول نیستم که پاسخ بدهم، گفتن من به معنای تظاهر است. کسانی اگر به ما بدبین هستند، خب بشوند. اگر می خواهند بدانند، سامانه اوقاف اینها را منتشر می کند.
23302
منبع: sanjnews.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب