روزنامه جمهوری اسلامی:
این روزها دوست سالاری در انتصابات، جایگزین شایسته سالاری شده
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: اعلام اصول 12گانه دولت سیزدهم برای پیشگیری و مقابله با فساد، اقدامی است که باید مورد حمایت همگان قرار گیرد و برای به نتیجه رسیدن آن تلاش شود.
درباره لزوم چنین اقداماتی کسی نمی تواند تردید روا دارد ولی درباره میزان موفقیت این قبیل آرمان ها تردید وجود دارد. این تردید، در ارتباط با خود اصول 12گانه نیست، بلکه به سازوکار موجود کشور مربوط می شود که زمینه را برای اجرائی شدن آرمان ها نامساعد کرده است.
اصول 12گانه که طبق اعلام رئیس جمهور رئیسی عبارتند از شفاف سازی، مدیریت تعارض منافع، فرهنگ سازی و نظارت همگانی، متناسب سازی ساختار و تشکیلات دولت، شایسته گزینی، سهولت فرایندها، دولت الکترونیک، توسعه رویکرد زنجیره ارزش و زنجیره های تأمین، پشتیبانی از فعالیت سالم، تقویت اِشراف، نظارت کارآمد و برخورد قاطع، دقیق و مؤثر، همگی برای مبارزه با فساد و به وجود آوردن فرآیندی پاک و سالم در بدنه اجرائی و کارگزاری کشور، لازم و ضروری هستند. این امور، با همین تعداد و گاهی با اندکی کمتر یا بیشتر و همچنین گاهی با همین نام ها و عناوین یا مشابه آنها در دولت های مختلف پس از جنگ همواره مطرح بودند ولی هیچ دولتی نتوانسته آنها را محقق سازد.
در این نکته دقت نماییم که «نتوانسته» با «نخواسته» متفاوت است. دولت های گذشته هم می خواستند این آرمان ها را محقق نمایند ولی نتوانستند. بسیار خوبست که دولت سیزدهم معتقد باشد می تواند آنها را محقق کند و در این راه تلاش نماید ولی برای موفق شدن باید به الزامات آن هم توجه کند و تصور دولتمردان این نباشد که بدون ایجاد تغییر در سازوکارهای موجود می توانند به اهداف اعلام شده برسند.
منظور از سازوکارهای موجود، نهادینه شدن قانون گریزی، ترجیح داشتن فامیل سالاری بر شایسته سالاری و عدم برخورداری دستگاههای حکمرانی از استقلال است. این سه عامل، بازدارنده های مهمی هستند که با وجود آنها هیچ دولتی نمی تواند کشور را از دام فساد نجات دهد. اگر دولتی نتواند این سه عامل فسادزا را ریشه کن نماید، خود هم گرفتار فساد می شود و بلکه منبع زایش فساد خواهد شد.
قانون گریزی در شرایط امروز کشور بقدری رایج است که هیچکس نمی تواند منکر آن شود. در همین یکسال و نیم اخیر که دوران به دست گرفتن قدرت توسط جریانی است که خویش را انقلابی، جهادی و مردمی می نامد، موارد گوناگونی از قانون گریزی صورت گرفته که حتی مورد اعتراض افراد زیادی از بدنه همین جریان هم بوده و هست ولی نه اعتنائی به این اعتراض ها شده و نه حتی پاسخی به آنها داده شده. وقتی خشت اول را کج گذاشته اید چگونه می خواهید این بنا تا ثریا کج نرود؟!
فامیل سالاری که پیوست غیرقابل انفصال آن «دوست سالاری» است هم این روزها شایسته سالاری را کنار زده و در انتصابات مدیران ارشد وزارت خانه ها و دستگاههای مختلف دولتی نرخ شاه عباسی شده است. شایسته سالاری یعنی اگر در فلان وزارت خانه فردی کاردان و باتجربه و امین، گوشه ای از کار را در دست دارد، او را به علت «از ما» نبودن کنار نگذاریم و فرد دیگری که شایستگی های وی را ندارد به جای او منصوب نکنیم. این اصل، این روزها رعایت نمی گردد بطوری که سفارش ها جای امضاهای طلائی را گرفته اند و حتی اعتراض خودی هایشان را هم برانگیخته اند.
درباره فقدان استقلال در دستگاههای مختلف حکمرانی، سخن بقدری زیاد است که در این مختصر نمی گنجد ولی اجمال آن اینست که فشارها از چند ناحیه مجال مستقل عمل کردن را گرفته اند. با چنین وضعیتی هیچ مسئولی در هیچ دستگاهی نمی تواند سالم، شفاف و بر طبق مصالح عمومی و ضوابط عمل کند.
اینها گلوگاه های فساد هستند که نه اجازه عملکرد صحیح می دهند و نه راه را برای نظارت باز می کنند. تعارض منافع در این گلوگاه ها خویش را نشان می دهند و تا این گلوگاه ها پاکسازی نشوند، هیچ دولتی موفق به مبارزه با فساد نخواهد شد. درباره گلوگاه های تعارض منافع، باز هم خواهیم نوشت. 23302
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب