كیهان:
دستگاه امنیتی اسرائیل حامی احیای برجام است
روزنامه کیهان نوشت: یک ژنرال سابق صهیونیست در روزنامه واشنگتن پست نوشت: خروج آمریکا از توافق برجام، وضعیت امنیتی را برای اسرائیل خطرناکتر کرده است.
«یاییر گولان» که الان عضو پارلمان اسرائیل «کنست» است، در این یادداشت می نویسد: وقتی در سال 2015 توافق هسته ای ایران به امضا رسید، من در آن موقع، سرلشکر ارتش و معاون ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل بودم. به جرأت می توانم بگویم که همه اُمرای ارتش اسرائیل از این توافق راضی بودند. توافق هسته ای مزیت های فراوانی داشت. توافقی بود که ایران را ترغیب می کرد 98 درصد از انبار اورانیوم غنی شده اش را تحویل بدهد و رآکتور آب سنگینش را با سیمان پر کند. به طور جدی انبار سانتریفیوژهای فعالش را بکاهد. جلوی راه فرعی ساخت سلاح هسته ای از راه تولید پلوتونیوم را هم می گرفت.
بطورکلی؛ توافق هسته ای توافقی بود که برنامه هسته ای ایران را بطرز قابل ملاحظه ای به عقب می راند. این عقب رانده شدن قابل راستی آزمایی هم بود. همه اینها همان چیزی بود که ما می خواستیم. و اما امروز هم من هنوز هم معتقدم این به نفع امنیت فوری اسرائیل است که آمریکا به توافق هسته ای برگردد و آنرا مبنایی برای دنبال کردن مذاکرات قرار بدهد.
اما «ترامپ» آمد و از توافق هسته ای خارج شد و فشار حداکثری را بر ایران اعمال کرد و این کشور را تهدید به حمله نظامی کرد و بزرگ ترین فرمانده نظامی و مغز متفکر عملیاتهای نظامی برون مرزی رژیم را ترور کرد. ترامپ معتقد بود که رژیم جمهوری اسلامی اگر به انزوا کشانده شود، آن موقع مجبور می شود بیاید پشت میز مذاکره و ناگزیر خواهد بود امتیاز بدهد. اما دیدیم که پس از فشارحداکثری، هیچکدام از اهداف این سیاست محقَق نشد. ایران باردیگر رفت به سراغ پیشرفت توانمندی های هسته ای اش. ظرفیتهای هسته ای اش را بالا برد و انبار اورانیوم ذخیره شده اش را غنی تر کرد و تاسیسات هسته ای تعطیل شده اش را باردیگر به کار انداخت.
در سطح منطقه هم؛ شدت و گستره تهاجماتش را بیشتر کرد و اهداف آمریکا و اسرائیل در منطقه را هدف حملات قرار داد. همه اینها در حالی بود که توافق امضا شده در دوران «اوباما» هرچند برای یک دوره زمانی مشخص، اما بالاخره پیشرفت برنامه هسته ای ایران را مهار کرده بود. دستگاه امنیتی اسرائیل هم کم و بیش بر اهمیت توافق هسته ای پی برده بود، منتها این «نتانیاهو» بود که چنین نظری نداشت. شاید از منظری بتوان سختگیری نتانیاهو نسبت به توافق هسته ای ایران را، سیاستهای داخلی و مهم تر از همه انتخابات اسرائیل دانست. نتانیاهو برای آنکه نظر مساعد رای دهندگان را بدست بیاورد، دوست دارد خودش را یک تندروی آشتی ناپذیر حافظ امنیت جلوه بدهد.
تا اینکه در واشنگتن، ترامپ روی کار آمد و نتانیاهو متحد نزدیک او شد و تشویقش کرد از توافق خارج بشود، همان توافقی که آمریکا بسترساز و پیش برنده آن بود. ترامپ از توافق خارج شد و نتانیاهو این رویداد را جشن گرفت. به جرأت میتوان اعتراف کرد که این عمل ترامپ، به هیچ وجه اسرائیل را امن تر نکرد. ترامپ از توافق خارج شد و آبشاری از عواقب شوم پشت سرش یکی بعد از دیگری پدید آمد. نه جمهوری اسلامی حاضر به آمدن پای میز مذاکره شد. نه موقعیت استراتژیک آمریکا در منطقه محکمتر شد. نه واشنگتن توانست جلوی اعمال و رفتارهای بی ثبات کننده ایران را بگیرد.
جمهوری اسلامی الآن می گوید؛ وقتی آمریکا به تعهداتش در برجام متعهد نیست، پس چرا او باشد. تهران الآن باردیگر دارد ماده هسته ای انبار می کند. تاسیسات هسته ای جدیدی می سازد. تهدید می کند که جلوی بازرسی بازرسان بین المللی را می گیرد. می بینیم که امروز، امنیت اسرائیل بیشتر از هر زمان دیگر در خطر است. جان آمریکا هم در امان نیست. حالا دولت «بایدن» می گوید که همچون اولویتهای درجه اولش، بازگشت به توافق هسته ای است. افراد بسیاری در دستگاه امنیتی اسرائیل هستند که در خفا آرزو می کنند این اتفاق هرچه سریعتر رخ بدهد. امروز یک پشتیبانی قوی در دستگاه امنیتی اسرائیل برای زنده شدن برجام وجود دارد. نخست وزیر اسرائیل؛ الآن به جای آنکه همه تلاشهای بایدن برای بازگشت به برجام را تباه کند می بایست یک طرفدار پروپا قرص توافق هسته ای باشد. بلکه مهم تر؛ نتانیاهو می بایست پشتیبان سرسخت و جدی توافقهای بعدی باشد و در این راه کار کند. پنجره ای که به روی اقدام باز شده، هم باریک است و هم فانی و زودگذر. انتخابات ایران در راهست و صبر دیپلماتیک هم محدودیت دارد و رو به اتمام است.
دولت آینده ایران که به ظن قوی یک دولت تندرو خواهد بود. اگر دولت بایدن موفق نشود آمریکا و ایران را به طور کامل به توافق هسته ای بازگرداند، بازنده اصلی «اسرائیل» خواهد بود. جمهوری اسلامی؛ اگر از طریق دیپلماسی نتواند منافع اقتصادی و امنیتی اش را زنده کند آن موقع؛ دشمنی اش با همه را بیشتر و بیشتر خواهد نمود. جمهوری اسلامی؛ آن موقع همه نیروهای نیابتی اش را به کار خواهد انداخت. دستان پشتیبانی از یارانش در منطقه شامل «حزب الله»، «حماس»، «حوثی ها» و گروههای میلیشیای شیعه مذهب در عراق را قوی تر خواهد نمود. آن موقع؛ رژیم ایدئولوژیک به کمک توانمندی هسته ای اش، یک نیروی بازدارنده استراتژیک درست خواهد نمود. تنها اهرمی که این هدف را مهار می کند؛ «دیپلماسی» است. 2323
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب