با اشاره به شروط رهبری برای ادامه برجام با اروپا
مطهرنیا: اروپایی ها می خواهند ایران و آمریكا را در حوزه منافع خود حفظ كنند
سنج نیوز: یك تحلیلگر مسائل بین الملل با اشاره به اینكه اروپا بعنوان یك رقیب قدر در برابر آمریكا خودنمایی می كند، اظهار داشت: اروپایی ها تلاش می كنند هم آمریكا و هم ایران را در حوزه منافع خود حفظ كنند و تا جایی كه منافع شان و استقامت شان در برابر آمریكا اجازه می دهد، تلاش می كنند شرط هایی را مدنظر قرار داده و آن را پیاده سازی كنند.
مهدی مطهرنیا در گفت وگو با ایسنا با اشاره به شروط رهبری برای ادامه برجام با اروپا، اظهار داشت: در ادبیات سیاسی اساسا مذاكره به معنای قبول برد ـ برد و شرایط ناشی از واقعیت های موجود است. وقتی مذاكره می نماییم و پای میز مذاكره می نشینیم بالطبع در چارچوب توانایی ها و قدرت خود شرایطی برای رسیدن به توافق را مدنظر قرار می دهیم و طرف مقابل هم در چارچوب توانایی ها و امكانات خود برای دستیابی به امتیاز شرایطی برای انجام توافق دارد.
وی خاطرنشان كرد: ازاین رو دیپلماسی در نفس خود شامل دو نیم رخ برد ـ برد و مشروط بودن برای گرفتن امتیاز است بنابراین اكنون پس از دیپلماسی متكی بر نیم رخ برد ـ برد، وجه مشروط بودن آن بروز پیدا كرده و هر كدام از طرفین شرط های خویش را بیان می كنند.
این استاد دانشگاه همینطور بیان كرد: مفهوم دیپلماسی در اصل دچار بحران گفتمانی و واژگانی شده است و مذاكره از جانب برخی از سوی های مذاكره كننده با مناظره خلط معنا پیدا كرده و این خلط معنا سبب شده كه وجه صریح دیپلماسی یا مذاكره مورد تاكید قرار گیرد.
این تحلیلگر مسائل بین الملل در ادامه خاطرنشان كرد: زمانی كه دور اول مذاكرات برجام شروع شد، حسن روحانی رییس جمهور كشورمان از برد ـ برد سخن گفت در صورتی كه برد ـ برد خصوصیت و خصلت مذاكره است و در مناظره ما برد ـ باخت داریم و دیپلماسی برای انجام مناظره وارد عمل نمی گردد.
مطهرنیا ادامه داد: اكنون ما در وجه مشروط قرار گرفته ایم و آمریكا، ایران و طرف های اروپایی پیش از آغاز دور جدید مذاكرات همه چیز را مشروط می كنند و این نشان دهنده فقدان ضمانت اجرای توافقات در پس از انجام آن و در روابط بین الملل و نظامات حاكم بر آن است و بنابراین از این جهت باید این دوره را دیپلماسی مشروط بنامیم.
وی درباره پذیرش شروط و ادامه برجام با طرف های اروپایی هم اظهار نمود: این یك مساله دوطرفه است، از یك طرف آیا ایران توانایی، امكانات و یا قدرت اعمال توانمندی خود برای حصول به این شرایط و ضوابط را دارد؟ آیا ایران می تواند شرایط را به اروپا دیكته كند؟ آیا اروپا خواستار است كه این شرایط ر ا بپذیرد و به تعبیر دیگر این شرایط را به نفع خود می داند؟
این استاد دانشگاه اضافه كرد: باید بگوییم اروپا در عین حال كه متحد آمریكا است رقابت شدیدی هم با آمریكا در جهت نظم آینده جهانی دارد و به مثابه یك رقیب قدر در برابر آمریكا خودنمایی می كند اما اینكه تا چه اندازه می تواند با آمریكا رقابت كند در اینجا مبانی قدرت و تطبیق قدرت اروپا و آمریكا در پیشران های متفاوت مدنظر قرار می گیرد.
این تحلیلگر مسائل بین الملل تصریح كرد: به نظر می رسد قدرت ایالات متحده آمریكا در دیكته كردن عزم خود بر اروپا بیش از توانایی اروپایی ها برای دیكته كردن اراده آنها بر عزم آمریكا است، بنابراین آمریكایی ها از توان بیشتر و قدرت مانور فزونی تری برخوردار می باشند اما در عین حال اروپایی ها، هم می خواهند آمریكا را در جهت منافع خود داشته باشد و هم ایران را حفظ كنند و در وجه سوم هم به گونه ای عمل نمایند تا بتوانند از آمریكا امتیاز بگیرند.
مطهرنیا اظهار نمود: همه این مسائل نمایان گر یك حرف معنادار است و آن حرف معنادار هم این است كه آنها تا جایی كه منافع شان در وهله نخست و در مرحله دوم توانایی استقامت آنها در برابر فشارهای آمریكا اجازه دهد، تلاش می كنند شرط هایی را كه در چارچوب منافع و توانایی شان امكان پذیر است مدنظر قرار داده و آنها را پیاده سازی كنند.
وی همینطور ابراز كرد: اما در صورتی كه این وضعیت تغییر پیدا كند یا منافع شان اقتضا نكند و یا اینكه اراده تحمیلی آمریكا بر آنها و شركت های اروپایی دیكته شود، بدون شك آنها سمت و سوی گرایش به آمریكا را مدنظر قرار خواهند داد و آمریكا را به ایران ترجیح می دهند.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: ما در هر چیزی به دنبال تولید یك فضای مطلق بودن هستیم و وقتی از توان اروپا صحبت می نماییم در صورتی كه توان آنها نسبی است در تطبیق با دیگر توانایی ها سنجیده می گردد. كشورهای اتحادیه اروپا هر كدام از توانایی بالایی برخوردار می باشند كه این توانایی ها مطلق نیست و نسبی است و ما هم در اعمال خواسته های خود نسبت به اروپایی ها از توان تعریف شده و دارای وجوه قابل اندازه گیری نسبی برخورداریم. اگر اینگونه بیندیشیم باید بگوییم اروپایی ها می توانند متعهدانه رفتار كنند.
مطهرنیا با اشاره به اینكه تعهد اروپا نسبت به ایران متاثر از چند شاخصه است، اظهار داشت: منافع آنها میزان مقاومت آنها در برابر نیروهای رقیب بخصوص آمریكا و نوع رفتار و كنش سیاسی ایران نسبت به اتحادیه اروپا و تك تك كشورهای اروپایی سه شاخصه تعریف شده است و بنابراین اروپایی ها اگر با ایران و به شروط ایران عمل كنند بدون شك آنها هم شروطی خواهند داشت و ایران نمی تواند با عنایت به شروط خود به صورت یكجانبه شروط آنها را نپذیرد.
وی در انتها اظهار نمود: ازاین رو نمی توان با اتحادیه اروپا همكاری كرد و فردا متوقع بود كه در فلان كشور بتوان رفتارهایی انجام داد كه خلاف قوانین دولت حاكم بر آن كشور است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب