شرق: جامعه در آستانه تحول بزرگ سیاسی است، احمدی نژاد مبهوت است كه چرا صدایش از نارمك فراتر نمی رود
سنج نیوز شرق: جامعه در آستانه تحول بزرگ سیاسی است، احمدی نژاد مبهوت است كه چرا صدایش از نارمك فراتر نمی رود
این زایشِ دردناك گاه در موعد مقرر و گاه به ناگزیر با سزارین همراه است. تغییرات گسترده دوره هاشمی در سیاست و اقتصاد و فرهنگ، نطفه حادثه ای را در بطن خود پروراند كه سزارینِ دوم خرداد تجلی آن بود. با اینكه زمان چندانی از حوادث دوم خرداد و بعد از آن نگذشته است، وقتی درباره آن حوادث حرف می زنیم انگار از تاریخی دور سخن می گوییم كه سپری شده است و دیگر توان لازم برای «ستیزِ» گذشته با اكنون، یا «ادغام» در شرایط كنونی را ندارد. اگر این گفته را بپذیریم، باید گفت اصلاح طلبان تسلیم این شرایط شدند و توانایی تذكار یا حافظه سازی از دوران شكوفایی خویش را ندارند. این مشكلی است كه تیر و طایفه احمدی نژادی ها هم به شكلی دیگر با آن دست به گریبان اند. آنان هم وارث گذشته ای سپری شده اند و از تغییر اكنون دَرمانده اند. باآنكه قیاس اصلاح طلبان با احمدی نژادها قیاس مع الفارق است، در این سطح تحلیل مشكل آنان با هم همخوانی دارد، با این تفاوت كه بیچاره احمدی نژاد، ذهن تحلیلگری ندارد و تلاش می كند با طرح وتوطئه های سیاسی جسد پرو ژه سیاسی اش را احیا كند. او بیش از هركس در پاسخ به این پرسش مبهوت مانده است كه چرا صدایش فراتر از محله نارمك نمی رود. اصلاح طلبان با ذهن تحلیلگرِ خود در كمین نشسته اند تا در موقع ضرورت شرایط را به نفع خود تغییر دهند. اما هم اكنون بیش از هر چیز عیان است كه نیروهای سیاسی ایران فاقد توانِ لازم برای آنند كه در ستیز گذشته و حال، بانیِ ظهور آینده ای متفاوت باشند. با این اوصاف گویا همه نیروهای سیاسی از هرگونه تغییر محسوس در جامعه عقیم هستند. این شرایط ماحصل سال ها سیاست ورزی بدون توجه جدی به تغییرات جامعه است. نیروهای فعال سیاسی در موارد اندكی قادر بوده اند به تغییرات اساسی جامعه نزدیك شوند تا این نزدیكی باعث فاصله گذاری آنان با دیگران و دولت های مطبوعشان باشد. از این رو رخدادهای سیاسیِ دوران آنان به سرعت تاریخی شده و پیوندش را با اكنون از دست داده است. اینك همه جریان ها وارث نوعی انفعال سیاسی اند كه از مجموعه كردارها و رفتارهای احزاب سیاسی و نهادهای رسمی و دولتی نشئت گرفته است. توصیف و تحلیل وقایع سال های اخیر شاید تا حدودی نشان بدهد شرایط سیاسی در آینده، آبستن چه حوادثی است. آنچه بیش از هر چیز وضعیت سیاسی را به انفعال كشانده، افشای اختلاس های میلیاردی است. این افشاگری ها نخست شوقی سیاسی در رگ وپِی جامعه دواند، اما مواجهه با این اختلاس ها كه صفرهای ارقام آن برای عام وخاص قابل شمارش نبود، آنان را سرخورده كرد و ناگزیر از واقعیت موجود به افسانه سرایی روی آوردند. اتفاق دیگر، دستگیری سعید مرتضوی، مجرمِ كهریزك بود. فرایندِ این دستگیری باعث از بین رفتن توان كنشگری سیاسی جامعه شد. پس از مرتضوی، احمدی نژادی ها پا به میدان گذاشتند تا خط قرمزها را یكی پس از دیگری درنوردند. احمدی نژادها در ایام آغازین این پروژه مردم را شگفت زده كردند. آنان مردم را واداشتند چشم به دهان كسانی بدوزند كه خود پیش از هركس باید پاسخ گوی فجایع عملكردشان باشند. مخدوش شدن جای پاسخ گو و پرسشگر، ضربه سنگینی به سیاست داخلی ایران وارد كرد. مردم با چشمان خیره و ناباور شاهد آن بودند كه كسانی طلبكارانه همه را به پرسش می كشند كه باید پاسخ گو باشند. این اغتشاش سیاسی از توان تحلیل مردم فروكاست و به تبع آن احمدی نژادی ها به سرعت از توان كنشگری سیاسی تهی شدند. اگر مردم هم اندك شوق و باوری داشتند، در سخنرانی های بی ثمر آنان كه عامدانه در عبور از خط قرمزها مبالغه می كردند، از دست رفت. دولت روحانی هم در عرصه سیاست داخلی چنان ناكارآمد عمل كرد كه دیگر نمی توان از آن انتظار هیچ كنشگری سیاسی در سطح خرد و كلان داشت. اگر این مسائل گره بخورد به اوضاع بد اقتصادی مردم، آن گاه باید نشست و دید كه از دل این جامعه سیاسی چه پدید ه ای زاده خواهد شد. این وضعیت سیاسی بیش از هرچیز نمایانگر تخت شدگیِ سیاست است؛ جامعه ای كه تضادها و تنش هایش را از دست داده و با انفعال دست به گریبان است. نیروهای سیاسی توازن خویش را در مواجهه با یكدیگر از دست داده اند و بیش از آنكه به دنبال تغییر باشند، درصدد حفظ وضع موجودند. دور از ذهن نیست در بطن این وضعیت، اتفاقی غیرمترقبه نهفته باشد، این اتفاق هرچه باشد فراگیر خواهد بود. از تحلیل شرایط این گونه استنتاج می گردد كه ظهور رئیس جمهوری غیر سیاسی، همسو با سیاست های خاورمیانه ای كه اختیارات فراتری از رؤسای جمهور سابق خواهد داشت دور از ذهن نخواهد بود. ایده دیگری كه می تواند از دل این شرایط بیرون بیاید، ظهورِ «مرد سرنوشت ساز» است. البته مرد سرنوشت سازی كه در تكرار تاریخ بعید نیست تراژدی آن كمدی از آب در بیاید. 1717
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب