چرا آمریکا دست از سیاست تعیین اولتیماتوم برنمی دارد؟
مذاکرات احیای برجام بعد از پنج ماه در سطح معاونان و مدیران سیاسی وزیران امور خارجه ایران و 1+4 با همراهی هیات آمریکایی در وین از سرگرفته شد این حالی است که آمریکا بجای آن که با اختیارات بیشتر و دست باز به میز مذاکره برگردد، ضمن ادامه بازی ˮمقصرنماییˮ ایران بر سیاست تعیین ˮضرب الاجل ˮهای بی فایده تاکید دارد؛ سیاستی که قبل از این بارها از طرف هیات های مذاکره کننده دولت های قبلی این کشور و نیز کشورهای اروپایی امتحان شده و پاسخی جز مقاومت بیشتر ایران در بر نداشته است.
به گزارش سنج نیوز به نقل از ایسنا، هر چند مذاکرات سیاسی و فنی ایران و 1+4 با همراهی آمریکا، از اواخر اسفند 1400 متوقف شده بود اما در طول این مدت رایزنی ها و تماس ها در سطوح مختلف معاونان، وزیران خارجه و نیز روسای دولت ها ادامه داشته است. با اینحال بازگشت هیات های مذاکره کننده به وین و از سرگیری مذاکرات بطور مستقیم، بار دیگر این روزنه امید را ایجاد کرد تا شاید ایده ها و پیشنهادات طرف ها خصوصاً ایران و امریکا به یکدیگر نزدیک و نزدیک تر شود.
حضور هیات ها در وین از آنجایی مورد اهمیت است که همه طرف ها در اسفندماه گذشته اعلام نمودند دیگر مباحث کارشناسی و فنی تمام شده و فقط چند موضوع میان ایران و آمریکا باقی است که باید این مسایل ابتدا بین این دو کشور حل و فصل شود و به وین باز نمی گردند، مگر اینکه توافق در دسترس باشد. بدین جهت باید دید ایران و آمریکا این دفعه می توانند به چاره ای مرضی الطرفین برای رفع اختلاف ها دست یابند یا خیر.
با وجود رد و بدل طرح ها و ایده های مختلف در طول این مدت، بتازگی جوزپ بورل رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ کننده مذاکرات طرحی را به طرف ایرانی و آمریکایی ارائه کرده است که به نظر هر دو طرف تا حدی با آن موافق بوده اند.
بورل در این پیش نویس از جانب های شرکت کننده در مذاکرات خواسته است که این پیش نویس را قبول کنند تا مانع بروز «بحران خطرناک» شوند.
وی در مقاله ای که در فایننشال تایمز انتشار یافت، نوشت که این پیش نویس «ایده آل نیست» اما این بهترین ایده و طرح ممکنست.
ایران بطور کلی مخالفت هایی با طرح مذکور اعلام نموده است، اما بطور رسمی تا حالا با آن مخالفت نکرده است و حتی مذاکرات در سطح معاونان وزیران خارجه را نیز پذیرفت. در عین حال گفته می شود طرح مذکور از نظر ایران در حوزه رفع تحریم ها، دادن ضمانت های کافی و همین طور اعلان آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص بستن پرونده تضمین های مربوط به اختلافات میان تهران و آژانس نقص هایی دارد.
ایران معتقد می باشد در هر سه زمینه فوق باید اطمینان و تضمین لازم را کسب کند. همانطور که برمبنای برجام پیش از توافق و اجرای آن، نگرانی ها و دغدغه هایی وجود داشت و طرف های مقابل برای رفع نگرانی ایران اقدام نمودند، در این مرحله هم باید پیش از هرگونه توافق موضوعات و ابهامات ایران رفع گردد. به عبارتی تا درباره همه چیز توافق نشود درباره هیچ چیز توافق نشده است. بدین جهت ایران خواسته های فراتر از برجام ندارد و فقط می خواهد بازگشت به توافق 2015 با اطمینان لازم و در نظر گرفتن همه ابعاد متوازن و متعادل باشد.
به گزارش سنج نیوز به نقل از ایسنا، مذاکرات میان ایران و 1+4 با حضور معاون هماهنگ کننده مذاکرات از روز پنجشنبه 13 مرداد با دیدار و ملاقات های دوجانبه میان هیات های ایران و روسیه و ایران و نماینده اتحادیه اروپا شروع شد.
در روز جمعه اما مذاکرات کارشناسی در سطوح فنی ـ هسته ای انجام شد و دیداری میان رئیس هیات مذاکره کننده ایران و انریکه مورا معاون رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام نشد.
تا این مرحله از مذاکرات هم چنان گفت وگوها میان هیات مذاکره کننده ایران و آمریکا با هماهنگی و واسطه گری نماینده اتحادیه اروپا برگزار شده است. هنوز از حضور نمایندگان سه کشور اروپایی و چین در مذاکرات خبری منتشر نشده است و فقط نماینده روسیه در آژانس بین المللی انرژی اتمی دیداری دو جانبه با انریکه مورا و علی باقری بطور جداگانه داشته است.
نکته حایز اهمیت در روز دوم مذاکرات در وین حضور کارشناسان هسته ای و فنی ایران و اتحادیه اروپا در هتل کوبورگ بوده است. ایران تاکید دارد همانطور که در توافق 2015 صورت گرفت باید همزمان پرونده موضوعات باقی مانده پادمانی میان ایران و آژانس بسته شود.
محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی در آخرین اظهاراتش درباره موضوعات پادمانی و فنی باقی مانده میان ایران و آژانس اعلام نمود: در مباحث فنی گفت و گو انجام شده است و یک سری مباحث تکمیلی وجود دارد که با اهمیت ترین آن همین بحث اسناد و مکان های ادعایی است که باردیگر مانند دوره قبل که بسته شده بود باید با همان ترکیب و با همان شرایط بسته شود. باز ماندن این موارد به مفهوم تکرار حرکت مخرب آنها (غرب) است.
وی اظهار داشت: اختتام دادن به این ادعاها به مفهوم داشتن یک اراده مثبت است، پس باید بهانه های واهی را کنار بگذارند و بیش از این به حقوق حقه مردم ایران لطمه نزنند.
دولت آمریکا به عنوان بانی وضعیت موجود در برجام، نسبت به بازگشت به توافق و اجرای تعهداتش سرباز زد و متاسفانه در یک سال و نیم اخیر هم به جهت اینکه نشان دهد نمی خواهد رویکرد رئیس جمهور قبلی این کشور را که شدیدا منتقد آن بود، ادامه دهد، تلاش قابل قبولی نداشته است بالعکس بر ادامه روند قبلی و تمدید فشار و تهدید اصرار داشته است و اهتمام دارد ایران را مقصر شرایط فعلی و عدم توافق برای بازگشت به برجام معرفی نماید. این در صورتیکه افکار عمومی و کارشناسان بی طرف به خوبی می دانند مقصر شرایط فعلی کیست.
ایران بارها بر این مساله خود پافشاری کرده است که باتوجه به تجربه مخرب و یک طرفه خروج آمریکا از برجام، برای بازگشت به توافق باید اطمینان و تضمین کافی را از جانب آمریکایی به لحاظ حقوقی و سیاسی دریافت کند در غیر این صورت بازگشت به برجام توجیه سیاسی و اقتصادی برای ایران ندارد.
سال هاست که دیگر تحریم ها به عنوان "شمشیر داموکلس" بر سر ایران قرار ندارد و به ابزاری مقابل خود تبدیل گشته است. بدین جهت آمریکا و سه کشور اروپایی به چیزی فراتر از تعیین اولتیماتوم برای به توافق رسیدن یا تهدید به تحریم نیاز دارند و از آنجا که این ابزارها دیگر مقابل ایران پاسخگو نیستند، بهتر است بجای ایجاد ترس و تهدید، مسولانه تر و فعال تر در مذاکرات شرکت نماید و به خواسته های به حق و در قالب برجام ایران پاسخ مثبت دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب