تابش:
افزایش تاب آوری، فرصت گذر از بحران ها را فراهم می سازد
به گزارش سنج نیوز یك نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی اعتقاد دارد كه افزایش تاب آوری، فرصت گذر از بحران ها و بازسازی جامعه را فراهم می سازد. باید فكری برای بهبود تاب آوری نماییم تا كشور در مواجهه با بحران ها پابرجا بماند.
به گزارش سنج نیوز به نقل از ایسنا، متن یادداشت محمدرضا تابش به شرح زیر است:
در دوران ممتد نمایندگی ام بارها با افرادی روبرو شده بودم که از تنگناهای شدید مالی و مشکلات حاد رنج می بردند و لب به شکوه باز می کردند و بالا و پایین را به باد ناسزا می گرفتند، اما در چند روز اخیر که با مرگ برادر جوان و فرهیخته و عالمم دکتر محمد صوفی متخصص و فعال محیط زیست و طبیعت (که اتفاقا مرگ وی هم در هفته محیط زیست و بر اثر مبتلا شدن به بیماری مهلک و مرموز کرونا رقم خورد) مواجه شدم، از میان پیامک های ابراز همدردی و تسلیت، متن هایی از دانشجویان و فارغ التحصیلان و اساتید من را بهت زده و میخکوب کرد.
آنجا که گاها باوجود موقعیت اجتماعی و تمکن مالی، دم از مهاجرت و حتی گلایه نمی زدند، بلکه به علت مشاهده ناروایی ها و شدت گرفتن فقر در جامعه و بروز پدیده های خشن جرم و جنایت، نجیبانه «آرزوی مرگ» می کردند. یادآوری این مطلب حالا که درحال نگارش آن هستم، رعشه بر اندامم می اندازد و اشکم را جاری می سازد و این سوال را به ذهنم متبادر می سازد که ما در قامت نسلی انقلابی با آرمان و ایمان مردم چه کرده ایم که از شدت ناراحتی آرزوی مرگ می کنند!؟
بارها در پژوهش ها و رساله ها و مقالات دانشجویانم از تاب آوری (Resiliency) سخن به میان آورده شده است. واژه ای که از علم فیزیک گرفته شده و به مفهوم بازگشت پذیری است. تاب آوری به مرور در حوزه های محیط زیست، سازمان ها، هواشناسی، ساختارهای فیزیکی و مهندسی اماکن و بناها و شهرها، امنیت سایبری و حوزه اجتماعی وارد شد و به واژه و ارزیابی مهمی بدل گردید که بر پایه آن مثلا در جنگل میزان جذب و تحمل فشارها، خطرات و تخریب های بیرونی و سازماندهی و بازسازی درونی مورد سنجش قرار می گیرد و نهایتا میزان تاب آوری جنگل در مقابل تهدیدات و اختلالات احتمالی مشخص می گردد. بر اساس این تفکر جدید است که شهرها به نحوی از صدمه پذیری کمتر و انعطاف پذیری بیشتر برخوردار می شوند.
در حوزه اجتماعی زمانی که صحبت از تاب آوری می شود، توجه به قدرت، استحکام، قابلیت ترمیم و ظرفیت های لازم در جامعه همانند مصرف، انرژی، ارتباطات، حمل و نقل، غذا، تنش ها و کنش های اقتصادی و همبستگی اجتماعی بخصوص در مواجهه جامعه با اختلالات و آشوب ها مدنظر است؛ ازاین رو می توان نتیجه گرفت زمانی یک سیستم اجتماعی تاب آور است که بتواند مخاطرات موقت یا دائم را جذب کرده و خویش را با شرایط به سرعت در حال تغییر انطباق دهد. تاب آوری در بحران های اجتماعی نقش عمده ای را ایفا می کند و با صدمه پذیری اجتماعی که مظاهر آن رامتاسفانه در بیکاری، فقر، بی خانمانی، مهاجرت، خودکشی، دزدی، طلاق، اعتیاد و... به وفور می بینیم، رابطه معکوس دارد.
برگردیم به اصل مطلب. در جامعه بهره مند و روشنفکران و نخبگان ما چنان یاسی مستولی شده و انگیزه های بهبود وضعیت، رنگ باخته و به روش های اصلاحی امیدی نیست تا جایی که مرگ بر زندگی ترجیح یابد. در این شرایط باید فکری برای بهبود تاب آوری نماییم تا کشور در مواجهه با بحران ها پابرجا بماند.
شرایط کشور بگونه ای است که اگر بحران های داخلی و تحریم های خارجی و بحران کرونایی منجر به بروز اعتراضات و جنبش های فرودستان نشود، مسلما مجموعه حاکمیت را به اتخاذ تصمیمات سخت و خطیری واخواهد داشت که همراهی مردم در برون رفت کشور از این وضعیت ضروری می باشد. چه ترامپ انتخابات آمریکا را ببرد (که شرایط بر ما سخت تر خواهد شد) و چه ببازد، چاره فائق آمدن بر مشکلات در داخل کشور نهفته است.
حاکمیت قانون به معنای واقعی، مشارکت دادن مردم در امور و آشتی با آنها، مفاهمه و گفتگو بین نخبگان و روشنفکران و اتخاذ تصمیمات راهبردی بر آن مبنا، بازگشت به آرمان ها و شعارهای انقلاب نظیر عدالت و آزادی و... می تواند تا دیر نشده کشور را در مقابل حوادث داخلی و توطئه های خارجی بیمه کند و با افزایش «تاب آوری» نسبت به جذب اختلالات و نابسامانی ها در جامعه، فرصت بهسازی و سازماندهی مطلوب را فراهم سازد.
منبع: سنج نیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب